Computersimulaties worden steeds meer gebruikt om bewegingen van mensenmassa’s te voorspellen en te volgen. De huidige simulatiemodellen gaan voornamelijk ervan uit dat mensenmassa’s homogene of heterogene massa’s zijn, of dat ze uit kleine groepen bestaan. De modellen houden vooralsnog geen rekening met de psychologie van mensenmassa’s. Hoe zit dat eigenlijk?
Psychologie van mensenmassa’s
De psychologische identiteit van een mensenmassa of van groepen in de massa heeft invloed op de fysieke eigenschappen van de menigte, van de locatie, de grootte van de mensenmassa en de dichtheid. Dat wordt uitgelegd in het artikel ‘de vier gevolgen voor crowdmanagement van een gemeenschappelijke identiteit van mensenmassa’s’. Om nauwkeuriger het voetgangersgedrag en de beweging van de mensen te voorspellen is het nodig om het concept psychologische mensenmassa op te nemen in simulatiemodellen.
Hoe werken huidige simulatiemodellen?
Uit een recente systematische review van 140 peer-reviews over simulatie modellen bleek, dat de meeste computersimulaties nog niet het concept ‘psychologie van mensenmassa’s’ hebben toegevoegd. In de meeste publicaties van computersimulaties (inclusief evacuaties) wordt ervan uit gegaan dat de mensenmassa een fysieke massa’s is. Deze simulaties behandelen de massa als homogene massa of als een massa van ‘losse’ individuen zonder enige connectie met elkaar. Soms wordt de psychologie van mensenmassa’s wel toepast, as is dat in beperkte mate. In deze gevallen wordt er rekening gehouden met een subgroep met een eigen identiteit binnen de menigte. Het is nog niet zo, dat er sprake is van een identiteit waarmee mensen zich identificeren in de gehele menigte.
De beperkingen van huidige simulatiemodellen
Het behandelen van menigten als een ophoping van kleine groepen of als onsamenhangende individuen, sluit het vermogen uit om accuraat het collectief gedrag van psychologische menigten te modelleren waarbij alle leden van de menigte als eenheid samenwerken. Dit zien we bijvoorbeeld bij de manier waarop fans een voetbalstadion binnengaan. Simulatiemodellen die het publiek als een homogene massa behandelen, negeren de onderliggende redenen voor het collectieve gedrag. Hierdoor wordt het scala van scenario’s dat in kaart kan worden gebracht heel beperkt.
Figuur 1. Fysieke menigte
Figuur 2. Psychologische menigte
Een scenario dat niet in kaart gebracht kan worden is bijvoorbeeld: twee psychologische groepen met verschillende sociale identiteiten die op dezelfde locatie aanwezig zijn. Zoals fans van twee voetbalteams in en om een stadion, waarbij de massa op basis van hun verschillende normen en waarden op verschillende manieren reageert. Huidige modellen vertonen het gedrag van de menigte als statisch, waarbij veranderingen in gedrag beperkt worden tot wijzigingen zoals bv veranderende looprichting, snelheid of het vinden van leiders. Door de modellen uit te breiden met de psychologische onderbouwing van het gedrag van menigten en groepen, kan er een meer divers aanbod van scenario’s worden voorgelegd.
Welke twee innovaties zijn nodig?
Ten eerste moeten de voetgangers in een simulatie verschillende sociale identiteiten hebben omdat zij leden van verschillende groeperingen kunnen zijn. Ten tweede moeten de voetgangers hun eigen groepsidentiteit alsook de identiteit van anderen in de omgeving kennen.
Hierdoor ontstaan dynamische situaties.
- Het kan zijn dat bijvoorbeeld twee psychologische groepen uiteindelijk samenkomen als één enkele menigte. (bijv. fans van tegengestelde teams die samenkomen als mede voetbalfans).
- Een ander dynamisch scenario ontstaat in geval van nood. Voetgangers die vóór de noodsituatie niet met elkaar verbonden waren, worden oor de ervaringen die zij met elkaar in een noodsituatie delen wel met elkaar verenigd. Ze zijn meer geneigd om elkaar te helpen en met elkaar te praten.
Werken deze voorgestelde innovaties wel?
De Social Identity Model-applicatie van Isabella von Sivers en collegae heeft vooruitgang geboekt door onderzoek van massapsychologie in een model op te nemen. Het model is gebaseerd op de studie van het gedrag van de overlevenden van de ondergrondse bomaanslagen in Londen op 7 juli 2005. Deze studie toonde aan dat overlevenden een gedeelde sociale identiteit ontwikkelden die hen ertoe bracht om anderen om hen heen te helpen, maar waardoor hun eigen evacuatie langzamer verliep. Von Sivers en collega’s hebben een simulatie gemaakt waarin sommige personen sociale identiteiten en sociale normen hebben gekregen om de gewonde groepsleden te helpen. De simulatie kopieerde het patroon van het zoeken naar een uitweg zoals dat in het echt gebeurde met als gevolg dat de evacuatietijd langzamer verliep voor diegenen met de gedeelde sociale identiteit.
Simulaties moeten verschillende onderdelen van sociale identiteit bevatten om de beweging van zowel psychologische als fysieke menigten te kunnen laten zien. Modelbouwers kunnen meer realistische simulaties maken met het toevoegen van sociale identiteiten en normen. Dit draagt bij aan een beter begrip van de beweging van een menigte en een goed ontwerp van het evenemententerrein of -gebouw.
Meer weten? In maart 2019 geeft de schrijver, John Drury, een masterclass over de psychologie van mensenmassa’s. Klik hier voor meer informatie over deze masterclass.
Bron: http://www.peoplemovementonline.com
Posted on 19th July 2018 By Nick Britten
Dr John Drury is Deputy Director of Research and Knowledge Exchange (Impact) in the School of Psychology at Sussex University and a renowned expert on crowd psychology.
Dr Anne Templeton, from Kent University, is an expert in crowd behaviour. She has an MA in Psychology at the University of St Andrews, an MSc in Social Psychology at the University of Surrey and a PhD at the University of Sussex, where she created an agent-based model of psychological crowd behaviour by incorporating principles of self-categorisation theory.
RESERVEER JOUW TICKET VOOR DE MASTERCLASS
Meer informatie: www.crowdsidentities.nl
In plaats van 1195,- na 15 maart, betaal je nu voor de masterclass ticket:
995,-
VOL=VOL